Wspomnienie o Ciechowskim

We wrocławskim Teatrze Piosenki w miniony weekend wspominano twórczość Grzegorza Ciechowskiego...My tymczasem przypominamy o wyjątkowej i bardzo ciekawej drodze artystycznej "Obywatela GC"...

Ten wszechstronnie uzdolniony muzyk - instrumentalista, wokalista i autor, pierwsze kroki w swej karierze stawiał grając w zespole Jazz Formation, a następnie w Res Publice, którą w 1980 roku przekształcił w Republikę. Jako lider nowego zespołu rockowego, stał się jednocześnie kreatorem nowego stylu, nowej fali w polskiej muzyce rozrywkowej lat 80 - tych. Objawiało się to w sferze tekstowej, instrumentalnej, ale także w charakterystycznym ubiorze członków grupy. Wszyscy zapewne pamiętają czarno - białe postacie muzyków oraz bujną czuprynę Ciechowskiego, specyficzną dla mody lat 80 - tych. Republika bardzo szybko zdobyła uznanie publiczności, nagrywając kolejne popularne płyty (jak np. „Nowe sytuacje")

Ciechowski był niekwestionowanym liderem zespołu. Jako wokalista, klawiszowiec oraz autor większości utworów wprowadził Republikę do panteonu ówczesnych gwiazd polskiej sceny. Jednocześnie, wraz z innymi członkami grupy, sprawił, że nie była ona jedną z wielu kapel, wałkujących bez przerwy ten sam standard muzyczny. Republika miała swoje własne, niepowtarzalne brzmienie. W przeciwieństwie do innych wykonawców rockowych, na pierwszy plan w swych aranżacjach, wysunęła instrumenty klawiszowe, a nie gitarę. Poza tym, w utworach Ciechowskiego znaleźć można dużo „zabawy dźwiękami", wyciągającej je z utartych schematów.

Treść jego piosenek wyrażała często głębokie uczucia i problemy wewnętrzne jednostki. Jednak nie zamykał on swych przemyśleń wyłącznie w przedziale miłość, przyjaźń, nienawiść. Był także komentatorem aktualnej sytuacji społeczno - politycznej, czego najlepszym przykładem jest jeden z największych hitów - Biała flaga.W 1986 roku, po rozpadzie Republiki, Ciechowski pozostał na polskiej scenie muzycznej jako Obywatel G.C., kontynuując swą niepowtarzalną twórczość. Z tamtego okresu największe uznanie zdobyła płyta „Tak, tak".W następnych latach łączył karierę muzyka z pracą producenta, promując takich wykonawców, jak Krzysztof Antkowiak, Katarzyna Groniec, Kasia Kowalska czy Justyna Steczkowska. Wprowadzając w życie nowe projekty muzyczne, takie jak „piejo kury piejo", powrócił także do grania i nagrywania z Republiką.

Zmarł w 2001 roku...

Zobacz recenzję spektaklu

Piotr Bugaj